ایستگاه های شارژ سریع ایستگاه های عمومی هستند که برای شارژ سریع خودروهای الکتریکی طراحی شده اند (EV)، باتری خود را با انرژی کافی برای سفرهای طولانی مدت تامین می کند. با محبوبیت بیشتر خودروهای برقی و گسترش استفاده از آنها، شارژرهای سریع جزء لاینفک زیرساخت های حمل و نقل پایدار شده اند. شارژرهای سریع چندین مزیت کلیدی را نسبت به شارژرهای سنتی ارائه می دهند: سرعت، بزرگترین مزیت آنهاست. رانندگی می تواند مسافت های بیشتری را در طول روز طی کند. علاوه بر این، این ایستگاه‌ها اغلب در نزدیکی نزدیک قرار دارند و زندگی را برای مسافران و خریدارانی که به خودروهای الکتریکی خود متکی هستند، آسان‌تر می‌کنند، زیرا مسافت رفت‌وآمد در روز را نیز افزایش می‌دهند.

بسته به عوامل مختلفی مانند سلامت باتری، زمان شارژ بسیار متفاوت است ، استفاده در هنگام شارژ و سطح قدرت شارژر. تجهیزات سطح 1 معمولاً زمانی که مستقیماً به یک پریز برق AC استاندارد 120 ولتی مسکونی وصل می شوند، 3 تا 5 مایل در ساعت برد دارند - شبیه به اینترنت تلفنی! شارژرهای سطح 2 از پریزهای 240 ولتی مشابه پریزهای موجود در خانه ها برای شارژ خودروها استفاده می کنند، اما ظرفیت شارژ 15 تا 30 مایل در ساعت را فراهم می کنند. در نهایت شارژرهای سریعتر با استفاده از جریان DC می توانند باتری ها را در عرض بیست دقیقه شارژ کنند.

وسایل نقلیه الکتریکی (EVs) را نیز می توان در ایستگاه های سطح 3 400 ولت شارژ کرد ، تقریباً نیمی از شارژ خود را در حدود یک ساعت فراهم می کند. حتی برخی از آنها را می توان برای پشتیبانی از شارژ 800 ولت ارتقا داد و زمان شارژ را برای وسایل نقلیه سنگین مانند کامیون ها حتی بیشتر کاهش داد. تبدیل ایستگاه های موجود پرهزینه خواهد بود. بنابراین، یک راه حل تبدیل داخلی که به وسایل نقلیه اجازه می دهد به هر ایستگاه 400 ولت یا 800 ولت متصل شوند، ممکن است نتایج بهتری ارائه دهد.

فناوری شارژ سریع DC سریع ترین گزینه را ارائه می دهد، شارژ مجدد وسایل نقلیه در کمتر از 30 دقیقه تا 80 درصد ظرفیت. در حالی که ایستگاه های شارژ سریع DC در حال حاضر فقط به شرکت های برق و خودروسازان بزرگ تعلق دارند، در دسترس بودن گسترده آن باید با تقاضا در ایالات متحده و سایر کشورها افزایش یابد.

یکی از معایب عمده خودروهای شارژ سریع DC افزایش هزینه برق است و زمان انتظار طولانی تر برای اسلات های شارژ. قبوض آب و برق به دلیل استفاده از انرژی در ساعات اوج مصرف از ایستگاه های شارژ، هزینه های اضافی به نام هزینه های تقاضا را متحمل می شود که تا 90٪ از کل هزینه برق آنها را تشکیل می دهد.

کیوان برای کاهش هزینه ها به منابع انرژی تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی روی آورده است یا باد برای تامین انرژی تاسیسات خود و اطمینان از راحتی مشتری و در عین حال بهینه سازی استفاده از منابع از طریق برنامه ریزی ظرفیت. آنها مدل‌هایی مانند تئوری صف یا مدل صف‌بندی M1/M2/Z را برای ایستگاه‌های شارژر سریع DC به عنوان بخشی از این تلاش به کار می‌گیرند، اگرچه در نهایت می‌توانند مدل‌های مشابهی را در سایر انواع ایستگاه‌های شارژ EV نیز به کار ببرند - که باعث تشویق بیشتر به پذیرش گسترده می‌شود.